La Vida Argentina: El Inicio

Beste allemaal,

Belofte maakt schuld. Daarom begin ik nu met mijn reisverslagen van Buenos Aires zodat jullie allemaal een beetje kunnen meegenieten van mijn avonturen hier.

We zullen beginnen bij het begin. Op dinsdag 27 Januari vertrok ik vanaf Schiphol richting Madrid, om daar over te stappen op het vliegtuig naar Buenos Aires. Ik vloog met de maatschappij Iberia, waarvan ik hier inmiddels heb vernomen dat zij worden gezien als de slechtste maatschappij om hier te komen. Ik had er echter weinig last van.
In Madrid moest ik tot enig ongeloof eerst een tram nemen om van de ene terminal naar de andere te komen. Alles verliep goed. De reis naar Buenos Aires ging in een vliegtuig waarvan ik de luxe nog niet eerder mee had mogen maken, en dit was zeker niet mijn eerste vlucht. In de stoel voor me zat een tv-scherm waarop de nieuwste films en series bekeken konden worden, waar je een USB stick in kon doen, en er was zelfs (tegen betaling) WIFI aan boord. Nu was het op het moment dat we vertrokken half 1 's nachts en koos ik ervoor om te gaan slapen, wat wonderbaarlijk genoeg redelijk ging. Ik kreeg tussendoor nog wat te eten en voordat we aankwamen ook nog ontbijt. De reis ging snel en voorspoedig. Ik lande om ongeveer 9 uur BA tijd. Het is hier 4 uur eerder dan in Nederland, wat nog verandert als de zomertijd bij jullie in gaat. Dan wordt het 5 uur verschil. Toen ik naar buiten liep was ik redelijk snel uit de droom gehaald; het regende namelijk ongelooflijk hard. Het was weliswaar 20 graden, maar toch niet de ontvangst die ik had verwacht. Overigens was het de dag ervoor 41 graden en volle zon, dus uiteindelijk was dit misschien wel beter.

Ik wist dat er twee opties waren om bij m'n appartement te komen: de taxi of de bus. Ik wilde geen moeilijkheden dus dacht een taxi te nemen, maar toen die zeiden dat het 49 dollar ging kosten bedacht ik me. Ik informeerde naar de bus en die kostte uiteindelijk 16 euro en bracht me, weliswaar met een omweg en iets meer tijd, recht voor mijn deur. Ik had alles gehaald en er waren geen problemen geweest. dat was toch een lichtelijke opluchting. Helaas rekende ik mezelf te vroeg rijk, want er bleek niemand thuis om me binnen te laten en ik had nog geen Argentijns telefoonnummer en geen buiten bundel tegoed om een (ongelooflijk duur) telefoontje te plegen naar de kerel die er zou moeten zijn en ik had alleen nog maar euro's en dollars. Uiteindelijk ben ik in een barretje naast mijn appartement gaan zitten en heb daar WIFI kunnen gebruiken om een whatsapp te sturen naar de verhuurder. Die bleek niet te weten wanneer ik aan zou komen, terwijl mijn contactpersoon van het appartement had gezegd dat er vanaf 12 uur iemand zou zijn. Uiteindelijk kon ik in een andere bar naast mijn appartement wachten en om 4 uur kon ik eindelijk het appartement in. Ik stond overigens sinds 1 uur te wachten.

Ik kreeg wat dingen uitgelegd door Emilio (de verhuurder) en dan met name over veiligheid en voorzichtigheid. Altijd de gordijnen voor de ramen zodat mensen niet naar binnen kunnen kijken, alles goed op slot, naar buiten kijken voordat je de deur open doet. Het gaf me nou niet echt een veilig gevoel, terwijl ik in mijn eerste dagen nog geen moment heb gehad dat ik dacht eventueel in gevaar te zijn. Het lijkt vooralsnog allemaal enigszins overdreven.

Het appartement zelf is mooi en schoon. Elke donderdag komt er een vrouw om alles schoon te maken. Ik heb in de woonkamer en mijn eigen kamer airconditioning wat uiteindelijk wel heel erg fijn is met het warme weer van de afgelopen dagen. Ik heb boven mijn kamer een redelijk groot terras met BBQ waar het overdag wel erg warm is, maar af en toe heerlijk genieten. Verder is alles redelijk basic maar prima. Overigens hebben we ook een zeer grote TV (50 inch) met verschillende sportzender waar bijna de hele dag voetbal op te zien is ;) Voor mensen die willen weten waar ik zit: het adres is Honduras 5742 in de wijk Palermo Hollywood. De wijk staat bekend als de veiligste en meest internationale wijk van Buenos Aires waar veel feestjes georganiseerd worden.

Mijn huisgenoten heb ik nog niet ontmoet. Eentje komt uit Tsjechië en is momenteel in Brazilië voor een reisje en de ander moet nog bepaald worden. In totaal zijn we dalijk dus met z'n drieën. Vooralsnog is het ook wel lekker rustig.

Op mijn eerste dag had ik 's avonds gelijk een despedida, een soort afscheidsfeest voor de Nederlanders die ook stage hebben gelopen bij BAFA. Daar heb ik gelijk nieuwe mensen ontmoet inclusief mijn stage supervisor Sylvain, een Franse jongen van 29. Het was een goede manier om geïntroduceerd te worden aan mensen die werken en voetballen bij BAFA.

De volgende dag begon ik met een internationaal BAFA voetbalteam aan de BA Masters cup, een voetbaltoernooi waar verschillende internationale teams aan mee doen. Door de coach en baas van BAFA werd ik gelijk captain gemaakt, ik denk als test om te zien hoe ik communiceer. We wonnen de eerste wedstrijd met 4-2 van Italië.
Dezelfde avond ging ik iets eten met Martin, een Argentijnse vriend van Nikki die ze ontmoet had in Australië en nu weer terug is in Buenos Aires, en zijn vriendin en nog een andere vriend. Ik had in Nederland al contact met Martin en hij had ook nog mijn huidige appartement voor me gecheckt voordat ik het aannam. Toen ze me vroegen wat ik wilde eten was er natuurlijk geen twijfel: Carne Asada!

De dagen erna heb ik weer een wedstrijd gespeeld voor e BA Masters Cup en ben ik ook gevraagd om een promotioneel interview te doen (link volgt nog) in het Nederlands. Ook heb ik nog een keer lunch gehad met de mensen van BAFA om de vertrekkende Nederlanders uit te zwaaien. Vooralsnog gaat alles erg goed hier. Er zijn alleen een paar kleine dingen die hier toch anders gaan waar ik even aan moet wennen.

De veiligheid is redelijk, maar nooit helemaal gegarandeerd. Daarom look ik meestal met alleen maar cash en mijn huissleutels rond. Ik laat mijn portemonnee en telefoon vaak thuis.
Er wordt hier natuurlijk gebruik gemaakt van de Pesos als betaalmiddel. Als ik bij banken pin is 1 euro ongeveer 10 pesos. Als ik het via andere (illegale) kanalen regel krijg ik er bijna 15 pesos voor. Veel dingen hier zijn dan ook goedkoper dan in Nederland.
Het openbaar vervoer is een groot drama. Bussen hebben geen tijdschema en gaan ondanks een identiek nummer toch vaak richting andere locaties. je met dus gewoon wachten en hopen dat de goede bus snel komt. Je betaalt hier met een soort OV chipkaart maar hoeft alleen maar in te checken door te zeggen waar je heen gaat en vervolgens je kaart tegen de lezer te houden. een ritje kost maximaal 3,70 pesos, wat dus echt geen drol voorstelt.
'S avonds lopen er op straat vaak "eigenaren" van de straat rond die een bepaalde straat onder hun hoede hebben. Mocht je willen parkeren in zo'n straat dan moet je ze betalen. Zo niet, dan molesteren ze je auto en als het tegen zit jou ook.
Melk zit hier in zakken!!! in Barcelona had ik het al eens gezien, maar hier hebben ze helemaal geen pakken. Het is ongelooflijk onhandig.

Toen ik hier op het vliegveld kwam moet ik door de douane. Natuurlijk had ik geen visum, maar je mag hier voor 90 dagen zijn zonder visum, daarna krijg je een boete. Bij de douane werd een foto gemaakt en vervolgens gevraagd waar ik verbleef en wat ik kwam doen. Ik zei dat ik ging reizen en dat ik bij een vriend verbleef. "OK". Dat was het dan. Loop maar door. Ik was redelijk verbaasd hoe makkelijk dat ging. Na 90 dagen zal ik een tripje moeten maken. Mensen nemen vaak de boot naar Uruguay wat een uurtje duurt. Dan zijn ze daar een paar uur en komen ze weer terug voor 90 dagen. Dat lijkt mij ook wel wat.

Vooralsnog zijn dat de verhalen die ik heb. Er zullen er ongetwijfeld meer volgen. Ik voeg ook nog twee foto's van mijn appartement toe. Als je nog vragen hebt, laat het dan maar weten. Ik sta natuurlijk ook altijd open voor Skype of Facetime als je me liever live spreekt.

Groetjes,
Mark

This is the start of my blog here in Buenos Aires. This way you can keep up with all my adventures in this beautiful city. This is the English translation of my blog, especially for all my international friends (kinda dissapointed you don't speak Dutch ;)

I'll begin at the beginning. I departed on the 27th of January, three days after my birthday, and flew to Buenos Aires with a transfer in Madrid. I was flying with the agency "Iberia", which I later found out is known as the worst agency to fly with to this destination. However, my flight was fairly luxurious.

To me surprise I had to take an actual train at Madrid airport to get from one terminal to the other, which took about 15 minutes. I guess I'm really used to Dutch standard sizes.
The plane I flew with to Buenos Aires was surprisingly luxurious, and this wasn't my first flight. The plane was equiped with a tv screen in every seat and had the newest movies and series on it, a USB opening and even WIFI (although only if you'd pay for it). However, it was 12:30 AM and I decided to try and sleep, which went fairly easy despite getting dinner two hours after departure. I also got breakfast before we landed. Alltogether it was a comfortable journey. I landed at 9:15 AM local BA time. The difference with western Europe is 4 hours, which will change to 5 hours once summertime kicks in.

I got my visa in the easiest possible way: the guy asked me what I came to do and where I would be staying and I answered I was gonna stay with a friend and travel and leave whenever I got bored, then I got a stamp and it was all ok.
As soon as I walked outside I was immidiately out of the dream: It was 20 degrees but the rain was coming down hard. I guess it was better to arrive that day than the day before since that day it was 41 degrees and horrible to be outside.

I knew there were two ways to get to my apartment: take a taxi or the "Tienda Leon" the special bus service. I thought i would take the easy way and take a taxi, but when they told me it would be 49 Dollars, I changed my mind and took the bus, which costed me only 16 euros and got me right in front of my apartment, although it took a little longer. I arrived at my apartment at 1 o'clock and my contact told me there would be someone home to open the door for me. However, I ended up in front of a closed door, since the guy who had to be there had no idea when I would be arriving. After some hassle I sat down in a small cafe next to the house with a cup of coffee and used their WIFI to whatsapp the guy and ask where he was. He then told me I could wait in the club on the other side of the house until he arrived. By the time I was finally in my apartment it was 4 o'clock.

I got some tips from Emilio (the landlord) about safety, like always close the blinds and windows, lock the door, make sure people can't look inside and never just open the door if someone knocks. It didn't really give me a safe feeling, but over the last couple of days I have felt safer and feel like some of his tips might be a little exaturated.

The apartment itself it beautiful. The livingroom is quite big, the WIFI is good, the kitchen is fine. We have a huge TV (50 inch) there with a lot of sports channels and football is on the whole day. I got AC in the livingroom and my bedroom, which has proven to be vital and really comfortable at night. We also have a relatively big roof terrace with a BBQ. A maid comes in every thurday morning to clean the house (lucky me). If you'd like to see the house on street view, the address is Honduras 5742 in the neighbourhood Palermo Hollywood. This neighbourhood in known as the safest one in Buenos Aires, with the most parties and famous for housing a lot of expats. It seems like I fit right in.

I haven't met my housemates yet, but I've been told that one of them is from the Czech Republic. the other one will be determined some time soon, as one room is still available. We will be a total of three then. I'm expecting my housemate home any day. for now it's also nice and quiet.

My first night I immidiately had a despedida for the Dutch interns that I'm replacing at BAFA. I have met some new people that night, including my internship supervisor Sylvain, a 29 year old French guy. He has been very nice so far. The rest of the people all work or play at BAFA, so it was a good way to get to know some more people.

The next day I had to play in an international football tournament for BAFA called the BA Masters Cup. The team consisted of expats. The coach and also CEO of BAFA made me captain of the team, I guess to test how communicative I can be. We won our first match 4-2 from Italy. I had to hurry back to my place after the game, as I was gonna have dinner with Martin, a friends of my sister, whom she had met during her trip in Australia, and some friends of his. When they asked me what I wanted to eat, there was no doubt: Asado!

The days after that I played more matches in the BA Masters Cup and was even asked to do an interview in Dutch as a promotional video. I'll give you the link later. I also had lunch with some BAFA people to say a last goodbye to the leaving Dutchies on saturday. It has been very good so far, but there are a couple of differences in the culture that I have to get used to.

The safety here is reasonable but never guarenteed. Therefore I always go around carrying only some cashand my house keys. I usually leave my wallet and phone at home, also because there is ususally no direct need for it, other than taking pictures maybe.
In Argentina they use the pesos as a currency. If I would use an ATM here I would get approximately 10 pesos for 1 euro. However if I use illegal channels I can get the "blue rate" which is close to 15 pesos for 1 euro. That makes a lot of things relatively cheap here for me.
The public transpoartation is one big chaos so far. There are no bus schedules, they just randonmly appear and even though they might have the same number, they still have different routes and destinations. The bus start driving before the doors are closed. You can check in by using a special card and telling the driver where you have to go. A trip never costs more than 3,70 pesos, which is about 30 eurocents. That is the good thing.
At night, so called "owners of the street" can be found on several streets, demanding money if you decide to park your car there. If you don't pay them, they'll ruin your car and, if you're unlucky, you too.
Milk is available in bags!!! I have seen it in Barcelona, but there you had a choice. Here I have only seen bags so far anf it's incredibly inconvenient! I hope to find cardboard packaging soon.

I can stay here for 90 days on a tourism visa, but then I have to leave the country. However, when I return within hours, I get another tourism via and I can stay for 90 days again. Apparently there is a ferry that takes an hour to get to Uruguay, where I can get euro's, Dollars and stay a little while and then get back easily. That kind of trip doesn't sound bad to me.

Those are my stories so far. There will be many more without a doubt. If you have questions or wanna talk to me, you can leave a comment, message or just skype of facetime if you'd rather see my face live. Keep in touch!

Mark